એક હતો પેમલો ને એક હતી પેમલી.
લાકડાં કાપવાથી થાકીપાકી પેમલો સાંજે ઘેર આવ્યો અને પેમલીને કહ્યું,”પેમલી ! આજ તો થાકીને લોથ થઇ ગયો છું. તું જો મને પાણી ઉનુ કરી આપે તો નાહીને પગ ઝારું અને થાક ઉતારું”
પેમલી કહે – કોણ ના કહે છે ? લો પેલો હાંડો ; ઉંચકો જોઇએ !
પેમલે હાંડો ઉંચક્યો ને કહે – હવે ?
પેમલી કહે – હવે બાજુના કૂવામાંથી પાણી ભરી આવો.
પેમલો પાણી ભરી આવ્યો ને કહે - હવે ?
પેમલી કહે – હવે હાંડો ચૂલે ચડાવો.
પેમલે હાંડો ચૂલે ચડાવ્યો ને કહે – હવે ?
પેમલી કહે - હવે લાકડાં સળગાવો.
પેમલે લાકડાં સળગાવ્યાં ને કહે – હવે ?
પેમલી કહે – હવે ફૂંક્યા કરો; બીજું શું ?
પેમલે ચૂલો ફૂંકીને તાપ કર્યો ને કહે – હવે ?
પેમલી કહે – હવે હાંડો નીચે ઉતારો.
પેમલે હાંડો નીચે ઉતાર્યો ને કહે – હવે ?
પેમલી કહે – હવે હાંડો ખાળે મૂકો.
પેમલે હાંડો ખાળે મૂક્યો ને કહે – હવે ?
પેમલી કહે – હવે નાહી લો
પેમલો નાહ્યો ને પછી કહે – હવે ?
પેમલી કહે – હવે હાંડો ઠેકાણે મૂકો
પેમલે હાંડો ઠેકાણે મૂક્યો અને પછી શરીરે હાથ ફેરવતો બોલ્યો – હાશ ! જો, શરીર કેવું મજાનું હળવુંફૂલ થઇ ગયું ! રોજ આમ પાણી ઉનું કરી આપતી હોય તો કેવું સારું !
પેમલી કહે – હું કયાં ના પાડું છું ? પણ આમાં આળસ કોની ?
પેમલો કહે – આળસ મારી ખરી ; પણ હવે નહીં કરું.
પેમલી કહે – તો ઠીક, હવે સૂઇ જાઓ.
(આળસ કોની?)
-ગિજુભાઇ બધેકા(મૂછાળી મા)